Dracula. Monster Frankenstein. Niewidzialny człowiek. Mumia. I oczywiście wilk . Te kultowe potwory ewoluowały i przekształciły się na przestrzeni lat, przekraczając wszelkie szczególne przedstawienie, jednocześnie przerażając odbiorców na całe pokolenia. Niedawno widzieliśmy świeże podejście do Draculi w Nosferatu Roberta Eggersa, a teraz Guillermo del Toro pracuje nad nowym Frankensteinem. Ponadto, reżyser-reżyser Leigh Whannell, wnosi swoją wizję wilka .
Ale w jaki sposób filmowiec, taki jak Whannell, sprawia, że współczesna publiczność dba o kolejny film wilkołakowy, zwłaszcza z udziałem wilka ? Jak ci twórcy filmowi, jak sugeruje Whannell, przywrócić te klasyczne potwory do życia w sposób, który jest dziś przerażający, jak i odpowiedni?
Aby zagłębić się w to, uzbroić się w pochodnię, Wolfsbane i stawki - i otwartość na głębsze metafory w narracjach potworów. Mieliśmy okazję omówić z Whannell wpływ klasycznych filmów o potworach na jego pracę, jego podejście do rewitalizacji ukochanych postaci, takich jak wilk w 2025 r. I dlaczego te historie nadal mają znaczenie.
