Ga met me mee op een spannend avontuur door het Engelse platteland met Atomfall, het nieuwe overlevingsspel van de ontwikkelaars van Sniper Elite, Rebellion. Tijdens een recent bezoek aan een pub in Noord-Londen, kreeg ik de kans om in een praktische demo van atomfall te duiken. Het open-end missieontwerp van de game en de griezelige sfeer lieten me zowel geïntrigeerd als enigszins losgeslagen, toen ik iedereen in zicht aanviel-inclusief een onschuldige oude dame-met een cricket vleermuis. Laat me je door mijn ervaring leiden.
In Atomfall kan elke NPC, van de laagste grom tot de meest cruciale quest-gever, worden gedood. Toen ik aan de demo begon, wilde ik deze functie testen. Binnen enkele minuten na het verkennen van de digitale Cumbria heeft ik per ongeluk een Tripwire -alarm geactiveerd en werd ik gedwongen om drie bewakers te sturen met behulp van een cricketbat, die al snel mijn favoriete wapen werd.
Later verwierf ik een boog en pijl en bevredigde mijn liefde voor boogschieten in games. Met mijn nieuwe wapen kon ik zowel lange als korte-range ontmoetingen aan, waardoor mijn cricketwatte een broodnodige pauze kreeg. Terwijl ik verder onderzocht, kwam ik een torenhoge rieten man tegen, een knipoog naar de volkshorrorelementen van het spel die bijdragen aan de verontrustende sfeer van de gesegmenteerde wereld van Atomfall, verdeeld in meerdere "open zones". Deze griezelige instelling verdiepte het mysterie rond de gebeurtenissen die in deze nu bestraalde hoek van Engeland zijn gebeurd.
Mijn contemplatie van het mysterie werd onderbroken door een groep druïden, waarschijnlijk verbonden met de rieten man. Ze werden perfecte doelen voor mijn boog, en terwijl ik ze neerhaalde, noemde ik mezelf 'Robin Bloody Hood'. De boog voelde zich bevredigend om te gebruiken, maar wat me meer intrigeerde, was het innovatieve Stamina -systeem van Atomfall. In plaats van een traditionele uitputtende lat, gebruikt het spel een hartslagmeter die toeneemt met fysiek veeleisende acties. Sprinten kan bijvoorbeeld uw hartslag duwen over 140 bpm, wat uw doel beïnvloedt. Ik ontdekte later een handleiding van de Bow Mastery Skill die de impact van een hoge hartslag op het tekenen van de bowstring beperkte. Hoewel de Skill Tree misschien niet het meest complex is, biedt het voldoende flexibiliteit om je gameplay -stijl aan te passen, of je nu de voorkeur geeft aan stealth of direct gevechten.
Atomfall screenshots
13 afbeeldingen 
Omdat mijn enige prestatie tot nu toe de eliminatie van een paar druïden was, volgde ik een zoektocht naar de leiding om een kruidkundige te vinden genaamd Moeder Jago, die in de buurt van een oude mijn woonde. Onderweg kwam ik om milieuverhaalelementen tegen als een glinsterende, olieachtige werveling over een energiecentrale en een rinkelende telefoonbox met een enge waarschuwing. Deze details liet doorschemeren naar het grotere verhaal van de afdaling van Groot-Brittannië in een post-apocalyptische staat.
Het pad was bezaaid met intrigerende aanrakingen, zoals een oude botenhuis opgetuigd met een alarmsysteem en een heuvel met schedels en botten. De sfeer van Atomfall deed me meer denken aan de Stalker -serie dan fallout, met een vergelijkbare toon en spelontwerp. De game stimuleert grondige verkenning en interactie met NPC's, net als klassieke point-and-click-avonturen. Na nog een Druïde ontmoeting ontmoette ik moeder Jago, die vage antwoorden bood en me op een zoektocht stuurde om haar herbalismeboek uit een druïde kasteel op te halen.
Het freeform -ontwerp van Atomfall stelde me in staat om het kasteel vanuit elke hoek te benaderen. Ik koos voor een zijaanval en hield een druïde patrouille in de buurt van een verlaten benzinestation, met behulp van een granaat om te initiëren wat ik de 'Battle of the Forecourt' humoristisch noemde. De vijandelijke AI was niet bijzonder geavanceerd, maar het gevecht was bevredigend genoeg. Na het omgaan met meer vijanden, ging ik het kasteel binnen, waar ik een vergrendelde hut vond en een notitie liet wijzen op de coördinaten van de verre MAP voor de sleutels. Atomfall schuwt objectieve markers, waarbij spelers nodig zijn om de aandachtspunten op hun kaarten handmatig te markeren.
In de centrale keep van het kasteel zocht ik naar het boek, maar vond alleen het maken van materialen. Het missieontwerp van de game is opzettelijk stompe, uitdagende spelers om grondig te verkennen zonder hand te houden. Volgens de kaartcoördinaten kwam ik een monster van gifplant tegen en gebruikte ik mijn skyrim-honed bunny-hopping vaardigheden om het te omzeilen en de sleutels op te halen. Terugkerend naar de hut, vond ik een Perk -punt en munitie, maar geen boek.
Gefrustreerd waagde ik dieper in de ondergrondse van het kasteel, waar ik de Hogepriesteres en haar volgers doodde en een SMG en andere items vond, maar nog steeds geen boek. Nadat mijn demo was afgelopen, hoorde ik dat het boek eigenlijk op een tafel stond die ik over het hoofd had gezien. Ik geloofde dat het boek een list was, keerde ik terug naar moeder Jago en doodde haar, alleen om een recept op haar lichaam te vinden dat had kunnen helpen met het gifmonster. Deze zoektocht had efficiënter kunnen worden opgelost, maar het ontwerp van Atomfall ontmoedigt snelle oplossingen.
Xbox Games -serie Leerlijst
Xbox Games -serie Leerlijst
De ontwikkelaars van Rebellion lieten me weten dat het voltooien van het verhaal van Atomfall minstens vier tot vijf uur zou duren, waarbij de meeste spelers ongeveer 25 uur doorbrengen. Mijn demo -sessie benadrukte de gevarieerde paden van het spel, omdat een andere speler geheel verschillende scenario's tegenkwam, waaronder Killer Robots en Mutants. Atomfall beloont spelers die zich bezighouden met zijn complexe, soms frustrerende Quest Design, mengzijde en hoofddoelstellingen om een unieke ervaring voor elke speler te creëren.
Hoewel het gebrek aan richting voor sommigen misschien onaangenaam is, moedigt het ontwerp van Atomfall spelers aan om zijn geheimen in hun eigen tempo te verkennen en te ontdekken. Ondanks mijn gewelddadige omweg met moeder Jago, wil ik graag zien hoe mijn verhaal zich ontvouwt in vergelijking met anderen. Voor nu, met bebloede handen en een cricketbat op sleeptouw, ga ik terug naar de kroeg en wacht op deze chaotische reis om zich te vestigen.
