Marc Laidlaw schreef * 400 jongens * in 1981 op 21-jarige leeftijd, lang voordat hij de hoofdschrijver van Valve werd en een belangrijke architect achter de iconische * half-life * serie. Oorspronkelijk gepubliceerd in *Omni *Magazine in 1983, kreeg het korte verhaal later bredere erkenning toen het werd opgenomen in Bruce Bethke's invloedrijke *Mirrorshades: The Cyberpunk Anthology *. Tegenwoordig blijft het een van de meest gelezen werken van Marc - misschien zelfs meer dan zijn bijdragen aan * Dota 2 * promotionele kopie.
In een post-apocalyptische stad geregeerd door strijdende bendes gebonden door een Bushido-achtige erecode, dwingt de plotselinge opkomst van de 400 jongens een ongemakkelijke alliantie tussen de facties. Dit visueel opvallende verhaal combineert ruwe intensiteit met poëtische schoonheid onder leiding van de Canadese animator Robert Valley, wiens eerdere werk aan de Emmy-winnende * Love, Death + Robots * Aflevering "Ice" zijn unieke artistieke visie toont.
Laidlaw herinnert zich de oorsprong van *400 jongens *: “Het kwam van wandelen rond Eugene, Oregon, waar ik al deze bandnamen zag gepost op telefoonpalen. Ik wilde diezelfde soort energie vastleggen - gewoon coole bendenamen voor de lol. Het werd een van de drijvende creatieve krachten achter het verhaal."
Meer dan vier decennia na de eerste publicatie heeft*400 jongens*een nieuw leven gevonden als een aflevering van Netflix's veelgeprezen geanimeerde anthologie*Love, Death & Robots*, in première in seizoen 4. Geregisseerd door Robert Valley (*Zima Blue*,*Ice*) en aangepast door Tim Miller, de aflevering bevat stemwerk uit John Boyega, voor zijn rol als Finn in*Star Wars*. Het is een verrassende maar passende revival voor een verhaal dat ooit voorbestemd leek om te vervagen in duisternis.
"Het verhaal vervaagde een beetje, maar Cyberpunk bleef doorgaan", legt Laidlaw uit tijdens een recent videogesprek. "Ik heb er tot voor kort niet echt aan gedacht." In feite was er bijna een eerdere poging om * 400 jongens * vijftien jaar geleden aan te passen, geleid door Tim Miller van Blur Studio. Het verschuiven van de prioriteiten van de studio zorgde er echter voor dat het project zo vóór zoveel anderen instortte.
Toen kwam de explosie van * Love, Death & Robots * in maart 2019. Met zijn edgy, volwassen georiënteerde verhalen en experimentele animatie bood de serie een perfect thuis voor onconventionele verhalen. Laidlaw was vooral onder de indruk van hoe Tim Miller met JG Ballard's *The Drowned Giant *omging, die alleen zijn bewondering voor de creatieve instincten van de regisseur verdiept.
Nadat hij in 2020 naar Los Angeles was verhuisd en opnieuw verbinding had gemaakt met Tim tijdens industriële evenementen, hoopte Laidlaw voorzichtig dat * 400 jongens * misschien een tweede wind zouden vinden. Een jaar geleden veranderde die hoop in de realiteit met een eenvoudige e -mail met de vraag of hij geïnteresseerd zou zijn om het verhaal voor de show te laten optenen. Het gebeurde eindelijk.
Laidlaw werkte kort samen met Tim en Robert Valley, bood inzichten en wees hen op zijn verhaal over het verhaal van het verhaal. Maar verder ging hij achteruit en liet het creatieve team de teugels nemen. "Het was leuk om achterover te leunen en hoefde niet één keer bij de loopgraven te worden betrokken", zegt hij. "Ik wilde gewoon genieten van wat ze ervan maakten."
Het resultaat is een trouwe aanpassing die visuele flair en diepte toevoegt aan het oorspronkelijke concept. Laidlaw prijst de casting -keuzes, met name de prestaties van John Boyega, en de manier waarop de setting en accenten de wereld tot leven brengen. "Ze maakten het verhaal net zo veel meer veel meer leuk", zegt hij.
Nadelend over de oorsprong van het verhaal, beschrijft Laidlaw * 400 jongens * als een product van een andere versie van zichzelf - de ene gevormd door jeugd en vroege literaire experimenten. "Ik ben er nog steeds best blij mee, gezien hoe jong ik was toen ik het schreef", geeft hij toe.
Na een rustige periode na de release van het verhaal, kwam Laidlaw in 1997 de gamesindustrie binnen en werd uiteindelijk een centraal figuur bij Valve tijdens de ontwikkeling van *halfwaardetijd *. Na het verlaten van Valve in 2016, deed hij een stap terug van game -ontwikkeling, in plaats daarvan gericht op persoonlijke creatieve projecten - inclusief muziek en archiveringsinhoud die wordt gedeeld via YouTube.
Terugkijkend op * halfwaardetijd * door de lens van recente jubileumdocumentaires, vond Laidlaw de ervaring zowel nostalgisch als therapeutisch. "Het was goed om dat spul te verwerken en te buigen", zegt hij. "Het was lang geleden dat ik veel van die mensen had gezien of gesproken."
Hoewel * Half-Life 3 * een mysterie blijft, staat Laidlaw open voor toekomstige samenwerkingen-maar niet noodzakelijk met klep. Hij maakt grapjes over Hideo Kojima die een kans mist om samen te werken aan *Death Stranding *, en drukt bewondering uit voor verhalende studio's zoals fromsoftware. Toch geeft hij toe dat kansen na de kleppen niet altijd zijn verwachtingen hebben geëvenaard.
"Ik werd gevraagd om een synopsis te schrijven voor een mobiele lasertaggame," lacht hij. "Het was duidelijk dat ze niet helemaal begrepen wat ik doe." Desondanks blijft Laidlaw ruimdenkend, hoewel hij realistisch is over zijn huidige plek in de industrie.
Op de vraag of hij zou terugkeren om een nieuwe * half-life * titel te helpen vormgeven, antwoordt Laidlaw met finaliteit: "Ik zou dat niet doen. Op een gegeven moment moet je nieuwe makers laten ingrijpen en iets fris moeten bouwen. Ik wil niet de oude man zijn die ideeën neerschiet omdat 'de G-man dat niet zou doen.' Dat is niet meer nuttig. "
Hoewel Laidlaw mogelijk klaar is met *halfwaardetijd *, blijft zijn creatieve erfenis evolueren. Met * 400 jongens * die nu een nieuwe generatie via Netflix bereiken, is het een herinnering dat geweldige verhalen hun moment kunnen vinden - zelfs nadat ze zich voor het eerst hadden voorgesteld.
