Death Stranding 2 Review: Reflections on the Original Game

Laten we beginnen met het verhaal - het hart en de ziel van *Death Stranding *, en misschien wel het meest polariserende element. Voor mij was dit het hoogtepunt. Ik heb mezelf volledig ondergedompeld in zijn steeds groter wordende lexicon van futuristische sci-fi-concepten en werd echt gehecht aan de centrale karakters. Het is het soort verhaal dat investering beloont, en hoewel het in de vroege stadia langzaam en ondoorzichtig kan aanvoelen, was ik volledig verslaafd. Sam's emotionele band met Lou, en de evoluerende relatie tussen Cliff Unger en Die-Hardman viel vooral op. De prestaties van Tommie Earl Jenkins in Die-Hardman's laatste scène behoort tot de krachtigste acteermomenten die ik in gaming ben tegengekomen. En de rest van de cast? Fenomenaal over de hele linie - van de dubbele rollen van Margaret Qualley tot Lea Seydoux's complexe weergave van fragiel. Ik ben vooral opgewonden om nieuwe toevoegingen zoals de mysterieuze van Elle Fanning morgen in de plooi te zien - hoewel ik het zal zeggen: ik vertrouw haar al niet een beetje.

Ja, de inzet is enorm-wervingsgebeurtenissen, torenhoge oliebeesten-maar dit is precies het type sci-fi verhalen dat met mij resoneert. Denk aan grote, wereldwijde verhalen gebaseerd op intieme menselijke ervaringen, net als aankomst of de weg . Death Stranding combineert meesterlijk ontzagwekkende visuals en spookachtige ontmoetingen met diep persoonlijke gesprekken die zijn epische schaal in relatable emotie wortelen. Thema's van het leven, de dood, hoop en verlies schijnen zelfs te midden van golven van onbekende terminologie, wat zorgt voor een verhalende reis die bijna 40 uur uitstrekt maar nooit hol voelt.

“In termen van gameplay suggereren previews dat we ons bezighouden met meer tactische spionage-actie in MGS-stijl in Death Stranding 2 , wat me enorm opwindt. Omdat ik, hoewel ik van het verhaal van het origineel hield, ik niet zal doen alsof de gameplay soms niet sleepte. Wandelingen, het oversteken van rivieren en het beklimmen van bergen, alleen om aan te komen op nog een ander alledaags afleverpunt werd al snel vermoeiend, vooral tijdens het slopende derde hoofdstuk.

Ik ben echter blij dat ik het jaren later opnieuw heb bezocht via de snit van de regisseur , waar mijn ervaring dramatisch verbeterde. De toevoeging van verbeterde gevechtsmechanica en hulpmiddelen zoals de robotgenoot en katapult bracht de broodnodige variëteit. De aanwezigheid van vooraf gebouwde snelwegen, ladders en bruggen-courtesy van het online chirale netwerk-maakte ook verplaatsing verrast dan bij de lancering. Naarmate ik meer uitrusting vorderde en ontgrendeld, begon het spel te klikken. Ik ritste rond op motorfietsen, zette ritssluitingen op en vond eindelijk vreugde in de wereld die ik was uitgegroeid om lief te hebben. Ik hoop dat deze gemakken vanaf het begin beschikbaar zullen zijn in Death Stranding 2 .

Terwijl het verkennen van *Death Stranding *'s wereld uiteindelijk de moeite waard werd, heb ik nooit helemaal contact gemaakt met zijn gevechtssystemen. Natuurlijk, het gooien van bloedbommen bij olieachtige beesten had zijn absurde charme, maar BT -ontmoetingen voelden vaak vervelend. Ik heb waar mogelijk conflicten vermeed - een geldige strategie, hoewel een die regenachtig weer bijzonder frustrerend maakte. Menselijke vijanden in gele hazmat-pakken betekenden meestal uitgetrokken stealth-secties, die ik de neiging had volledig over te slaan. Dat gezegd hebbende, vroege kijk op * Death Stranding 2 * suggereren een meer actiegerichte richting, met uitgebreide arsenalen en dynamische manieren om bedreigingen om te gaan. Ik verwacht niet dat Sam een ​​actieheld wordt, maar ik wil deze keer graag meer vuurkracht en opties hebben in plaats van constant gevechten te ontwijken.

Kortom, ik waardeerde de wereld en personages van Death Stranding diep, maar de gameplay was niet consequent boeiend genoeg om me verliefd te maken. Toch ben ik heel blij om terug te keren voor Dood Stranding 2 . Op basis van wat we tot nu toe hebben gezien, belooft het verhaal net zo rijk en intrigerend te zijn, gevuld met de Cinematic Spectacle Kojima Productions staat bekend om. Ik hoop alleen dat de gameplay voldoende opwinding levert tussen die zorgvuldig vervaardigde tussenfilmpjes om het momentum te laten stromen. Blijf op de hoogte - mijn volledige review druppels op 23 juni.