Toen Bethesda eerder deze week de vergetelheid onthulde, was ik verbaasd. De reis van 2006 door Tamriel, ooit gekenmerkt door zijn eigenzinnige, aardappelgezicht en wazige landschappen met lage resolutie, is tot nu toe omgezet in het meest visueel verbluffende Elder Scrolls-spel. Na jaren van HD -remasters die me vaak niet onder de indruk maakten - zoals Mass Effect Legendary Edition en Dark Souls Remastered, die nauwelijks verschillen van hun Xbox 360 -originelen - vertoonden de keizerlijke stad die werd weergegeven in Unreal Engine 5 met ray tracing een openbaring. Naast de visuals heeft de game belangrijke verbeteringen in gevechten, RPG -mechanica en tal van andere details gezien. Gezien deze uitgebreide wijzigingen, vroeg ik me in eerste instantie af of dit Oblivion -remake moet worden genoemd in plaats van een remaster.
Het blijkt dat velen mijn sentiment delen. Fans en zelfs Bruce Nesmith, een senior ontwerper van de oorspronkelijke vergetelheid, hebben gesuggereerd dat "Remaster" misschien niet volledig de reikwijdte van de transformatie vastlegt. Na enkele uren met het spel te hebben doorgebracht, werd het echter duidelijk dat hoewel Oblivion Remastered eruit ziet als een remake, het fundamenteel speelt als een remaster.
De redenen waarom het eruit ziet als een remake zijn eenvoudig: Virtuo's hebben elk actief zorgvuldig opnieuw ontworpen. Elk element dat je op het scherm ziet - van bomen en zwaarden tot afbrokkelende kastelen - is gloednieuw. Deze revisie voldoet niet alleen aan moderne grafische normen met zijn prachtige texturen en verlichting, maar introduceert ook een nieuw fysica -systeem waardoor elke pijl- en wapenstaking zich realistischer aanvoelen. Hoewel de personages die je tegenkomt, zijn bekend vanaf 2006, is elk NPC -model nagebouwd. Dit ambitieuze project is bedoeld om aan de verwachtingen van 2025 te voldoen, waardoor het de meest visueel indrukwekkende Bethesda Game Studios RPG tot nu toe is. Als ik dit vóór de geruchten van de remaster had gezien, heb ik het misschien aangezien voor de Elder Scrolls 6.
Toch zijn het niet alleen de beelden die zijn bijgewerkt. Gevecht is verfijnd, waardoor Swordplay minder als een ballon voelt. De camera van de derde persoon bevat nu een functionele reticule, en alle menu's, van de Quest Journal tot dialoog en minigames, hebben een moderne interface gekregen. Het originele, vaak bekritiseerde nivelleringssysteem is vervangen door een meer intuïtieve hybride van de vergetelheid en de benaderingen van Skyrim. Sprinting is nu mogelijk, een langverwachte functie. Met zulke uitgebreide visuele en gameplay -upgrades zou je kunnen beweren dat het meer een remake is dan een remaster.
De kern van de kwestie ligt echter in de terminologie. De videogame -industrie mist duidelijke definities voor remakes en remasters, wat leidt tot verwarring. Rockstar's "definitieve editie" remasters van de Grand Theft Auto-trilogie behouden bijvoorbeeld hun PlayStation 2-tijdperk blockiness ondanks enkele grafische verbeteringen. Aan de andere kant heeft de Crash Bandicoot N. Sane Trilogy ook een remaster bestempeld, heeft de volledig nieuwe activa en zou kunnen slagen voor een modern spel. De term "remake" is nog gevarieerder en omvat alles van trouwe reconstructies zoals Bluepoint's schaduw van de zielen van Colossus en Demon tot meer radicale revisie zoals Resident Evil 2 en Final Fantasy 7 remake.
Traditioneel werd een remake beschouwd als een spel dat helemaal opnieuw in een nieuwe motor werd herbouwd, terwijl een remaster meer bescheiden upgrades binnen het oorspronkelijke kader betrof. Toch wordt dit onderscheid steeds verouderder. Een meer relevante definitie van vandaag kan een remaster beschrijven als een grafische revisie die het kernontwerp van de originele game behoudt, met een aantal verbeteringen in de kwaliteit van leven, terwijl een remake vanaf de grond een volledig herontwerp met zich meebrengt. Onder deze definitie kunnen zelfs Demon's Souls en de aankomende metal uitrusting solid: Delta worden geclassificeerd als remasters.
Nieuwe verlichting, bont en metalen effecten zijn slechts het topje van de veranderingen van de ijsberg van Oblivion Remastered. Afbeeldingskrediet: Bethesda / Virtuo's
Door deze definities toe te passen, is Oblivion Remastered toepasselijk genoemd. Terwijl de nieuwe activa en Unreal Engine 5 Ray Tracing het er gloednieuw uit laten zien, blijven de kernmechanica en structuur van de game geworteld in de jaren 2000. Bethesda benadrukte dat ze elk aspect hebben geüpgraded zonder de essentie van de game te wijzigen, verklaarde: "We hebben naar elk deel gekeken en het zorgvuldig opgewaardeerd. Maar bovenal wilden we nooit de kern veranderen. Het is nog steeds een spel uit een vorig tijdperk en zou als een moeten voelen."
De kenmerken van dat tijdperk zijn overal duidelijk. De frequente laadschermen, de nog steeds baffelende overtuiging-minigame, de simplistische stadsontwerpen, de onhandig bewegende NPC's en de ietwat onhandige gevechten allemaal terug naar het origineel. Zelfs de bugs en glitches van de game zijn bewaard gebleven, waardoor de eigenzinnige charme van het origineel wordt gehandhaafd.
Recente games zoals Obsidian's Avowed Showcase The Evolution of Game Mechanics, waardoor de systemen van Oblivion Remastered worden gedateerd door vergelijking. Deze remaster biedt echter nog steeds veel om van te genieten in 2025. De magie van zijn wereld blijft boeiend, met zijn enorme open velden gevuld met mysteries en eigenaardigheden. De ambitieuze kenmerken, zoals de dynamische goblin-oorlogen en goed gestructureerde missies, vallen nog steeds op. De ouderwetse benadering van de game van Player Freedom voelt verfrissend aan te midden van de meer begeleide gameplay-ervaringen van vandaag. Toch onthullen de gedetailleerde details - dialoog, systeeminterconnectiviteit en niveauontwerp - zijn leeftijd. Een remake zou deze elementen hebben bijgewerkt, maar Oblivion Remastered gaat over het herbeleven van het verleden, waardoor het een echte remaster is.
Videogames lenen vaak terminologie van andere media. In film zijn remakes nieuwe producties met nieuwe casts en scripts, terwijl remasters bestaande films volgens moderne normen verbeteren. De 4K -restauraties van klassiekers zoals Jaws en The Godfather zien er prachtig uit, maar blijven onmiskenbaar producten van hun tijd. Oblivion Remastered is vergelijkbaar en duwt de visuele kwaliteit tot het limiet door zijn "exterieur" in een nieuwe motor opnieuw te creëren, terwijl hij zijn kern 2000s essentie behoudt. Zoals Alex Murphy, uitvoerend producent bij virtuo's, uitlegde tijdens de onthullingsstroom: "We beschouwen de Oblivion -game -engine als de hersenen en Unreal 5 als het lichaam. De hersenen drijven de hele wereldlogica en gameplay en het lichaam brengt de ervaring tot leven waar spelers bijna 20 jaar van houden."
Oblivion Remastered voldoet aan zijn naam en stelt een hoge standaard voor wat remasters zouden moeten zijn. Het is geen cynische heruitgave, maar een liefdevol vervaardigde update die de charme van het origineel bewaart en tegelijkertijd zijn visuele aantrekkingskracht verbetert. Dit is de benchmark die andere AAA -remasters, zoals Mass Effect Legendary Edition en Grand Theft Auto: The Trilogy, moeten streven om te bereiken.
