Er is een groeiend probleem in de PlayStation Store en Nintendo Eshop die de aandacht van veel gamers heeft getrokken: de proliferatie van wat "slop" wordt genoemd. Zowel Kotaku als Aftermath hebben dit fenomeen uitgebreid behandeld, waarbij vooral de Nintendo Eshop wordt overspoeld met games die een mix van generatieve AI en misleidende marketingtactieken gebruiken om gebruikers te lokken om producten van lage kwaliteit te kopen die niet overeenkomen met hun geadverteerde functies. Dit probleem heeft zich onlangs verspreid naar de PlayStation-winkel , met name het gedeelte ' Games to Wishlist ' verstopt met raar ogende dingen .
Dit zijn niet alleen je typische "slechte" games die je op elk platform kunt vinden. In plaats daarvan is het een vloed van vergelijkbaar ogende games die andere titels uit de schijnwerpers zetten. Deze "slop" -games zijn meestal simulatiegames, altijd te koop, die vaak thema's nabootsen of de concepten en namen volledig kopiëren van populaire games. Ze bevatten vaak hyper-gestyliseerde kunst en screenshots die stinken van generatieve AI , maar in de praktijk falen ze hun beloften niet waar te maken, met slechte controles, technische problemen en minimale boeiende inhoud.
Er is opgemerkt dat deze spellen genadeloos worden uitgewerkt door een klein handvol bedrijven , die moeilijk op te sporen en verantwoordelijk te houden. YouTube Creator Dead Domain heeft deze bedrijven onderzocht en ontdekt dat ze vaak geen openbare websites of zakelijke informatie missen en zelfs van namen kunnen veranderen om zaken verder te verwarren.
De toenemende aanwezigheid van deze "AI Slop" -games heeft geleid tot een geschreeuw van gebruikers om betere regelgeving op zowel de PlayStation- als Nintendo -winkelpuien. Deze vraag wordt verhoogd door klachten over de dalende prestaties van de Nintendo Eshop, die lijkt te vertragen naarmate meer games het systeem overspoelen.
Om te begrijpen waarom deze games deze platforms overweldigen en waarom anderen zoals Steam en Xbox minder worden getroffen, sprak ik met acht personen in game -ontwikkeling en publiceren. Ze deelden inzichten in het game -releaseproces op deze platforms, wat de verschillende niveaus van "slop" op elk kan verklaren.
De magische wereld van cert
Over het algemeen omvat het proces voor het vrijgeven van games op grote winkelpuien verschillende stappen. Ten eerste moeten ontwikkelaars of uitgevers de platformhouders pitchen om toegang te krijgen tot ontwikkelingstools en backend -portals. Vervolgens vullen ze gedetailleerde formulieren over het spel in, met betrekking tot aspecten zoals multiplayer -opties, internetvereisten en controller -compatibiliteit. Dit leidt tot de certificeringsfase (of "cert"), waarbij de game wordt gecontroleerd op basis van platformspecifieke technische vereisten. Deze vereisten, die variëren van platform tot platform, bevatten tests zoals wat er gebeurt als een opslaande bestand is beschadigd of een controller is losgekoppeld. Terwijl Steam en Xbox deze vereisten publiceren, doen Nintendo en Sony dat niet.
Certificering zorgt er ook voor dat games zich houden aan juridische normen en hun ESRB -beoordelingen nauwkeurig overeenkomen. Meerdere bronnen benadrukten dat platformhouders bijzonder strikt zijn over leeftijdsbeoordelingen, waarbij elke discrepantie de release van een game aanzienlijk kan vertragen.
Er is een veel voorkomende misvatting bij gamers dat certificering een cheque van Quality Assurance (QA) is. Zoals een uitgever echter duidelijk maakte: "Een gemeenschappelijke misvatting tussen de Gamers ™ en zelfs onervaren ontwikkelaars is dat dit neerkomt op een QA -controle. Dit is onjuist, dat is de verantwoordelijkheid van de ontwikkelaar/uitgever voorafgaand aan het indienen. De platforms controleren of de code van de game voldoet aan de hardware -specificaties."
Als een game certificering passeert, is deze klaar voor release. Als het mislukt, moet het worden opnieuw ingediend met de problemen die worden aangepakt. Verschillende ontwikkelaars merkten op dat platformhouders vaak alleen foutcodes bieden in plaats van gedetailleerde feedback, waardoor het een uitdaging is om problemen op te lossen, vooral met Nintendo.
Voor- en midden
Met betrekking tot winkelpagina's vereisen alle platformhouders dat ontwikkelaars screenshots gebruiken die hun games nauwkeurig vertegenwoordigen. Er is echter geen rigoureus proces om dit af te dwingen. Beoordelingen van storefront screenshots controleren voornamelijk op concurrerende beelden of onjuiste taal. Een ontwikkelaar deelde een anekdote over een spel dat screenshots opnieuw moest indienen omdat ze de mogelijkheden van de game op de Nintendo -schakelaar onnauwkeurig vertegenwoordigden.
Nintendo en Xbox Review wijzigingen in winkelpagina's voordat ze live gaan, terwijl PlayStation een enkele controle uitvoert in de buurt van lancering. Valve beoordeelt in eerste instantie de winkelpagina's, maar beweert niet de volgende wijzigingen, waardoor ontwikkelaars de inhoud na goedkeuring kunnen wijzigen.
Hoewel platformhouders wat ijver doen om ervoor te zorgen dat het product overeenkomt met de beschrijving ervan, zijn de normen voor nauwkeurigheid los, waardoor sommige games door kunnen glijden. De gevolgen voor misleidende inhoud zijn typisch mild, waarbij vaak alleen het aanstootgevende materiaal wordt verwijderd. Geen van de console -winkelpuien heeft regels tegen het gebruik van generatieve AI in games of winkelactiva, hoewel Steam openbaarmaking van het gebruik ervan vereist.
Eshop naar Eslop
De redenen achter de stroom van verkeerd weergegeven simulatiespellen met lage opzichten op de platforms van Sony en Nintendo, en de relatieve immuniteit van Xbox en Steam, zijn veelzijdig. Microsoft Detart Games per-game uniek per game, in tegenstelling tot Nintendo, Sony en Valve, die DGers ontwikkelaars of uitgevers, waardoor het voor goedgekeurde ontwikkelaars gemakkelijker wordt om meerdere games snel uit te brengen als ze technische controles doorstaan.
Een ontwikkelaar suggereerde: "Nintendo is waarschijnlijk het gemakkelijkst te oplichten. Zodra ik in de deur zit, zou ik 'scheet scheet laten: het spel' en misschien zou het uiteindelijk worden verwijderd, maar het is zo vreemd."
Sommige ontwikkelaars exploiteren het systeem door bundels vrij te geven en continu in de verkoop te zetten, ze bovenaan "nieuwe releases" en "kortingen" secties te houden, die games van hogere kwaliteit duwen. Op PlayStation wordt de sectie "Games to Wishlist" gesorteerd op releasedatum, die onbedoeld "slop" -games kunnen promoten.
Hoewel generatieve AI bijdraagt aan het probleem, is dit niet de enige kwestie. De echte uitdaging is ontdekbaarheid, met Xbox die dit door samengestelde pagina's beperkt, en de constante vernieuwing van Steam van nieuwe releases die de impact van "slop" verdunnen. Nintendo vermeldt echter eenvoudig alle nieuwe releases zonder te sorteren, waardoor het probleem wordt verergerd.
Alle games toegestaan
Gebruikers hebben Nintendo en Sony aangeraden om strengere winkelvoorschriften te implementeren om het "slop" -probleem te bestrijden, maar geen van beide bedrijven reageerde op verzoeken om commentaar. Ontwikkelaars en uitgevers zijn sceptisch over belangrijke verbeteringen, vooral met de komende Nintendo Switch 2. Er werd echter opgemerkt dat Nintendo's webbrowser Eshop gebruiksvriendelijker is en minder beïnvloed door "slop", wat suggereert dat potentiële verbeteringen voor de volgende console.
Sony heeft eerder soortgelijke kwesties aangepakt, zoals in 2021 toen het is ingesteld op "spam" -inhoud die is ontworpen om trofee -jagers aan te spreken. Dit precedent suggereert dat Sony actie zou kunnen ondernemen tegen het huidige "slop" -probleem.
Niet iedereen ondersteunt echter agressieve platformregulering. Een poging van Nintendo Life om een "betere eShop" te maken met filters om "schepwerk" en AI-gegenereerde afbeeldingen te verwijderen, resulteerde in terugslag vanwege onjuiste categorisaties. Dit benadrukt het risico van overdreven agressieve filters die van invloed zijn op legitieme indie -games.
Eén uitgever uitte zijn bezorgdheid over het potentieel voor platforms om kwaliteitssoftware ten onrechte te richten, en benadrukte dat de meeste ontwikkelaars niet proberen gebruikers te misleiden. Een andere bron toonde sympathie voor platformhouders, die bemand zijn door personen die belast zijn met het herzien van een steeds groeiend aantal games op basis van specifieke criteria, niet op subjectieve kwaliteitsoordelen.
Het gedeelte 'Games to Wishlist' in de PlayStation -winkel op het moment dat dit stuk werd geschreven.
Nintendo's browser storefront is ... prima, eerlijk gezegd?
